تاریخچه پرس سرد

نگاهی به تاریخچه روغنگیری به روش پرس سرد در ایران:

روغنگیری پرس سرد که امروزه به عنوان سالم ترین و درست ترین روش روغنگیری از دانه هامعرفی می­شود در قدیم به «عصّاری» معروف بوده است.

عصّاری در روغنگرخانه یا عصارخانه که ساختمان ویژه‌ با آسمانه‌ای بلند و دستگاه های سنگ آسیابی عظیم در وسط دکان بود انجام می شد.

در عصارخانه ها دانه ‌های روغنی شسته شده را درون سنگ آسیاب می­ریختند.

سنگ آسیاب نیز با نیروی چهار پایانی مثل: اسب، شتر، قاطر و … .به صورت دورانی می­چرخید و به مرور زمان باعث له شدن  و تولید روغن از دانه ‌های گیاهان روغنی مانند: کنجد، خشخاش، کرچک، آفتابگردان و … می­شد.

روغن حاصل از عصاری مانند حال حاضر در مصارف خوراکی، دارویی و صنعتی به کار می رفت.

کنجاله (تفاله آن) نیز غذایي مقوي براي دام بود و بعضا به عنوان کود درختي مصرف مي شد.

 امروزه تاریخچه روشنی درباره مبدا عصاري در دست نیست. اما بر اساس اسناد و مدارك باستان شناسي، از جمله عصارخانه موجود در شهر اصفهان که یکی از جاذبه های گردشگری این شهر به شمار می­رود قدمت این عمل حدودا به سال 991 شمسی مربوط می­شود.

به مرور زمان شرکت ها و کارخانه های تولید کننده روغن “استخراج کامل روغن از دانه ها به هر روش ممکن” را سرلوحه خود قرار داده بودند روی کار آمدند.

روز به روز محصولاتی مضر و به تبع آن سرطان زا را مهمان سفره های مردم کردند. درحالی که روش عصاری کم کم به دست فراموشی سپرده شد.

از یک سو همزمان با وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و با تاثیر پذیری از آن آقای آندرسون توانست برای اولین بار درسال 1876 روغنگیری پرس سرد با ماشین آلات مکانیکی را  وارد چرخه تولید مواد غذایی کند.

این دستگاه ها به مرور زمان دچار تحولات و پیشرفت های زیادی شدند. روز به روز به سمت مصرف انرژی پایین تر و بازده و سلامت بالاتر محصول حرکت کردند.

ورود این دستگاه ها به ایران در سال 1375 با استقبال بالایی روبرو شد.

زیرا که علاوه بر تاثیر آنان بر بالا بردن کیفیت و بهداشت محصول نهایی، کشور ما به عنوان یکی از مهمترین ترین تولید کنندگان دستگاه های روغنگیری پرس سرد به شمار می رود.

این امر سبب شد تا مجدا روغنی 100% طبیعی و ارگانیک بوجودآید.  اما این بار با رعایت تمامی نکات بهداشتی و ابزاری استرلیزه در دسترس عموم مردم قرار بگیرد.

چرا که روغن تولیدی در این روش طعم و عطر مطبوع میباشد و فاقد هرگونه افزودنی و نگهدارنده‌ شیمیایی می­باشد.

روغنگیری پرس سرد در مقایسه با روش های روغنگیری کارخانه ای مانند پرس­گرم تنها بر پایه مصرف انرژی برق می باشند.

در نتیجه از مصرف انرژی در بخش پخت دانه های روغنی که معمولا توسط سوخت های فسیلی انجام می شود جلوگیری می گردد .

بدین لحاظ از آلودگی هوا و آب و محیط زیست و دیگر عوارض آن جلوگیری میشود. کارخانجات تولیدی به روش سرد در طبقه صنایع سبز قرار می­گیرند.